Καλωσορίσατε στην καρδιά των Αγίων Τόπων

«τη Βηθανία πέραν του Ιορδάνου όπου ο Ιησούς εβαπτίσθη»

Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ωσεί περιστεράν και ερχόμενον  επ’ αυτόν και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα.

(Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Γ : 16-17)

Ο Ιορδάνης ποταμός διασχίζει τη χώρα μας όπως διασχίζει τη βιβλική ιστορία, καθάροντας και τρέφοντας τόσο τη φύση όσο και το πνεύμα. Στην τοποθεσία αυτή, ο επισκέπτης ανατρέχει άμεσα στην ιστορία όταν ο Θεός και ο άνθρωπος συναντήθηκαν στην οδό της σωτηρίας. Μια πραγματικότητα μεταξύ ψυχής και πίστεως, που ενδυναμώνεται αενάως.

Η αυθεντικότητα αυτού του χώρου είναι αγνή όπως και οι μαρτυρίες από τα Ευαγγέλια, τους προσκυνητές και τους ταξιδιώτες που επισκέφθηκαν αυτόν τον τιμημένο τόπο. Επιπλέον, οι αρχαιολογικοί χώροι που ανακαλύφθηκαν παρουσιάζουν τα υπολείμματα των πέντε ναών που κτίσθηκαν από τον 5^ο αιώνα, εις ανάμνηση της βαπτίσεως του Ιησού. Τέλος, όλα αυτά επιστεγάζονται από τις επίσημες επιστολές που απευθύνθηκαν στην Βασιλική επιτροπή από πολλούς επικεφαλής εκκλησιών ανά τον κόσμο.

Μεταξύ των προσκυνητών που περιέγραψαν λεπτομερώς τον χώρο :

Ο Θεοδόσιος (530 μ. Χ) έγραψε «έξι χιλιόμετρα βορείως της Νεκράς Θαλάσσης ….. Εν τω τόπω ένθα ο Κύριος ημών εβαπτίσθη υπάρχει κίων μαρμάρινος και επ΄ αυτού σταυρός σιδηρούς. Ενταύθα υπάρχει εκκλησία επ’ ονόματι του Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστού, ην κατεσκεύασεν ο αυτοκράτωρ Αναστάσιος, οικοδομήσας αυτήν επί καμαρών εν υψηλώ μέρει, ένεκα του φόβου των πλημμυρών του ποταμού…».

Σαράντα χρόνια αργότερα (570 μ. Χ) ο Αντωνίνος της Πιατσέντζα προσθέτει : «Στην όχθη του Ιορδάνου … ένθα ο Κύριος ημών εβαπτίσθη … Εν τω τόπω ένθα το ύδωρ επανέρχεται εις την κοίτην αυτού, …. δια βαθμίδων καταβαίνουσι μέχρι του ύδατος, εστρωμένων εκατέρωθεν των οχθών δια μαρμάρου». 

Μετά από εκατό χρόνια, ο Αρκούλφος της Γαλλίας (670 μ. Χ) παρέχει σημαντικές μαρτυρίες λέγοντας : «…. Εις το χείλος του ποταμού ωσαύτως υπάρχει μικρά τετράπλευρος εκκλησία εκτισμένη επί του τόπου, ένθα κατά την παράδοσιν τα ιμάτια του Κυρίου εφυλάχθησαν καθ’ ήν  ώραν εβαπτίζετο. Αύτη υποβασταζόμενη δια τεσσάρων λιθίνων καμαρών, υψούται των υδάτων ακατοίκητος, επειδή τα ύδατα εκατέρωθεν εισέρχονται εις αυτήν». (Είναι ορατές οι δυο βόρειες κάμαρες, ενώ μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκαν τα θεμέλια των νοτίων.  Κατά συνέπεια, στην κάτοψη έχουμε μια μεγάλη σταυροειδή κολυμβήθρα βαπτίσματος στην οποία οι προσκυνητές κατέβαιναν μέσω των μαρμάρινων βαθμίδων για να βαπτισθούν. Πράγματι, αυτή είναι μόνη σταυροειδής κολυμβήθρα επί της γης, που χρησιμοποιούσε το ρέον ύδωρ του Ιορδάνη για το βάπτισμα).

Αλλα σημαντικά ερείπια ανευρέθησαν στον χώρο, όπως δυο βασιλικές, εγερθείσες εν μέρει επί των ερειπίων του ναού του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστού και κατά θαυμαστό τρόπο σχεδιασθείσες ώστε να συνδέονται, μέσω μαρμάρινων βαθμίδων, με την μνημειώδη σταυροειδή κολυμβήθρα που χρησιμοποιούσε το νερό του Ιορδάνη. Πάνω σε αυτήν κτίσθηκε ο ναός που έχει επικαλυφθεί.

Ο Επιφάνιος (750-800 μ. Χ) αναφέρει την ύπαρξη μεγάλου ναού (Αγία Τριάς), χτισμένου στις όχθες του ποταμού, 1.650 μέτρα δυτικά της Μονής του Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστού (Λόφος Προφήτου Ηλιού), όπου διανυκτέρευσε.

Μετά την καταστροφή των προαναφερθέντων 4 ναών, κτίσθηκε παρεκκλήσιο επί των ερειπίων της βορειοδυτικής καμάρας. Ο ρώσος μοναχός Δανιήλ, (1106-1107 μ. Χ) έγραψε «Το μέρος όπου εβαπτίσθη ο Ιησούς απέχει της κοιλάδος του Ιορδάνου ωσεί λίθου βολήν. … ναίσκος της μικρός υπάρχων ωκοδομημένος επί του τόπου, όπου ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εβάπτισε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν». 

Η αλληλουχία μοναδικής σχεδίασης ναών στην (τότε) όχθη του Ιορδάνη μαρτυρεί ότι οι δυνάμεις της φύσεως και η αποφασιστικότητα των πιστών οδήγησαν στην ανέγερση μνημείων στο χώρο όπου πίστευαν ότι εβαπτίσθη ο Ιησούς.

Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί ότι τα κτίσματα αυτά εχρησιμοποιούντο κατά τον τρόπο που περιγράφουν οι προσκυνητές ήδη από τον 5^ο και μέχρι τις αρχές του 12^ου αιώνα. (Ένα δείγμα της ανεκτικότητας και της συνύπαρξης Χριστιανών-Μουσουλμάνων στην Ιορδανία μέχρι σήμερα).

Γύρισε πίσω στον χρόνο, σε μια εποχή που η αγνότητα καθόριζε την Κρίση και οι ουρανοί μιλούσαν για αγάπη και ευδοκία.